Müslümanlara Karşı Kafirlere Yardım Edenler Kafir Olmuşlardır!!!
Müslümanlara Karşı Kafirlere Yardim Eden Kişinin Kafir Olduğuna Dair
KUR'AN'DAN DELİLLER
Kur’an’i Kerim’de müslümanlara karsı kafirlere yardim etmenin büyük küfür olduğunu gösteren çokça delil vardır. Bu delillerden bazıları sunlardır:
Birinci Delil: Allah (c.c) soyle buyuruyor: “Ey iman edenler! Yahudi ve hristiyanları dostlar edinmeyin! Onlar birbirlerinin dostudurlar. Sizden kim onları dost edinirse, şüphesiz o da onlardandır. Muhakkak ki Allah, zalim bir kavme hidayet etmez.” (Maide: 51) Bu ayet kafirlere yardim etmenin ve onlara destek olmanın buyuk küfür olduğunu apaçık göstermektedir.
Allah (c.c) bu ayette soyle buyurmaktadır: “Onlar birbirlerinin dostudurlar.” Allah (c.c) ayetin bu bölümünde kafirlerin sadece birbirlerinin dostu olabileceklerini bildirmiş ve müslümanlarla dostluk yolunu tamamen kesmiştir. Bu ise her kim onlara dostluk gösterirse, o kimsenin onlardan olduğunu gösteriyor.
Ibni Cerir et-Taberi soyle diyor: “Allah (c.c)’in: “Onlar birbirlerinin dostudurlar” (Maide: 51) ayeti, yahudilerin mu’minlere karsi birbirlerini desteklediklerini ve müslümanlara karşı tek bir el gibi olduklarini gosteriyor. Hristiyanlar da boyledir. Kendi dinlerine muhalif olanlara karsi birbirlerinin dostudurlar. Allah (c.c), hıristiyan veya yahudileri kendisine dost edinen bir kimsenin hristiyan ve yahudilerin dinlerine muhalefet eden mu’minlere karsi geldigini bilsinler diye bu gercegi mu’min kullarina anlatiyor. Iste bu kimse aynen onlar gibi mu’minlere karsi olmuştur.
Allah (c.c) muminlere soyle buyuruyor: “Ey mu’minler! Yahudilerin, kendi dinlerine muhalefet edenlere karsi birbirlerini destekledikleri gibi siz de dininize muhalefet edenlere karsi birbirinizi destekleyiniz! Yine yahudi ve hristiyanlarin size dusman olduklari, sizin dininize savas actiklari gibi siz de onlara karsi dusman olunuz! O halde sizden her kim onlari (yahudi ve hristiyanlari) kendisine dost edinirse, iste o kimse mu’minlere savas acmis, onlardan beri olmus ve onlara karsi olan dostlugunu kesmistir.” (Taberi Tefsiri c: 6 s:277)
Allah (c.c) ayette soyle buyuruyor: “Sizden kim onlari dost edinirse, suphesiz o da onlardandir.” (Maide: 51) Bu ayet: “Sizden her kim onlari dost edinirse aynen onlar gibi kafir olur” manasina gelmektedir.” Ibni Cerir et-Taberi soyle diyor: “Allah (c.c)’in: “Sizden kim onlari dost edinirse, suphesiz o da onlardandir.” (Maide: 51) ayetinin manasi soyledir: “Her kim mu’minleri birakip yahudi ve hristiyanlari dost edinirse o kimse onlardan olur. Mu’minlere karsi hristiyan ve yahudilere yardimci ve dost olursa bu kisi artik yahudi ve hristiyanlarin dinlerine ve milletlerine tabi olmustur. Cunku bir kisinin bir kisiye dost olmasi ve ona yardim etmesi; ona, dinine ve icinde bulundugu duruma razi oldugunu gosterir ki boylece ona muhalif olan dine dusman olmustur. Bu kimsenin hukmu bundan boyle dost oldugu kisinin hukmu gibidir.” (Taberi Tefsiri c:6 s: 277)
Seyh Suleyman b. Abdillah al’es-Seyh bu ayetin tefsiri hakkinda soyle diyor: “Allah (c.c), yahudi ve hristiyanlari dost edinmelerini mu’minlere yasaklamis ve mu’minlerden onlari dost edinen kimsenin onlardan sayilacagini bildirmistir. Bu ise; mecusileri, putperestleri ve diger kafirleri dost edinen bir kimsenin hukmunun, dost edindigi kafirlerin hukmu gibi oldugunu ve o kimsenin onlardan sayildigini gostermektedir.” (Ed-Dureru’s-Seniyye c: 8 s: 127)
Allah (c.c) ayetin devaminda soyle buyuruyor: “Muhakkak ki Allah, zalim bir kavme hidayet etmez.” (Maide: 51) Ayette gecen “zulum” buyuk zulum, yani buyuk kufurdur. Tipki Allah (c.c)’in: “Kafirler, zalimlerin ta kendileridir” (Bakara: 254) ayetinde buyurdugu gibi... Ayrica bu ayetin basinda zikrettigimiz ve bundan sonraki delillerde zikredilecek ayetler ile daha once zikrettigimiz muslumanlara karsi kafirlere yardim etmenin buyuk kufur olduguna dair alimlerin icmasi, ayetteki zalimlerden kastin buyuk kufur isleyenler oldugunu gosterir.
Ibni Cerir ayetin bu bolumu hakkinda soyle diyor: “Ayetin bu bolumunun manasi soyledir: “Her kim dostlugu, velayeti gercek keyfiyetiyle yerine getirmez, Allah (c.c)’a, rasulune ve mu’minlere dusman olduklari halde yahudi ve hristiyanlara mu’minler aleyhinde yardim ve destek yaparlarsa Allah (c.c) bu kisiyi asla muvaffak kilmaz, ona hidayet yolunu gostermez. Cunku yahudi ve hristiyanlara dost olan, onlara yardimci olan kisi Allah (c.c)’a, rasulune ve mu’minlere savas acmistir.” (Taberi Tefsiri c: 6 s: 278)
Ibni Cerir yine bu ayet hakkinda soyle dedi: “Bu ayetin dogru manasi bize gore sudur: “Allah (c.c) bu ayette butun muminlere yahudi ve hristiyanlari dost edinmeyi, Allah (c.c)’a ve rasulune iman edenler aleyhine onlara yardim etmeyi, onlara karsi anlasma yapmayi yasakladigini; Allah (c.c)’i, rasulunu ve mu’ minleri birakip yahudi ve hristiyanlara yardim eden, destek olan, onlari dost edinen kimsenin Allah (c.c)’a, Rasulullah (s.a.s)’a ve mu’minlere karsi cephe alanlardan oldugunu ve bu kimseden Allah (c.c) ve rasulunun beri oldugunu haber verdi.” (Taberi Tefsiri c: 6 s: 276)
Ikinci Delil: Allah (c.c) Maide 51 ayetinden sonra soyle buyuruyor: “Kalblerinde hastalik olanlarin: “Bize bir kotuluk isabet etmesinden korkuyoruz” diyerek onlara kostuklarini gorursun. Umulur ki Allah, katindan bir fetih veya bir emir getirir de onlar nefislerinde gizledikleri seyden dolayi pisman olurlar.” (Maide: 52) Allah (c.c)
Bu ayette kafirleri dost edinmenin ancak kalplerinde hastalik olan (munafik)larin sifati oldugunu haber veriyor.
Ibni Kesir (r.a) bu ayeti soyle aciklamistir: “Kalblerinde hastalik olanlarin: “Bize bir kotuluk isabet etmesinden korkuyoruz” diyerek onlara kostuklarini gorursun.” Bu ayetteki; “kalplerinde hastalik olanlar”dan kasit; kalplerinde sek, suphe ve nifak olanlar demektir. “Onlara kostuklarin”dan kasit; kafirleri hem zahiren hem batinen dost edinmeye, onlari sevmeye gayret etmeleridir. “Bize bir kotuluk isabet etmesinden korkuyoruz” dan kasit; onlarin yahudi ve hristiyanlari hem zahiren hem batinen dost edinmelerinin, onlara sevgi gostermelerinin sebebinin; yahudi ve hristiyanlar muslumanlara karsi muzaffer olmalari halinde onlara gosterdikleri dostlugun kendilerine fayda verecegini saniyor olmalaridir.” (Ibni Kesir Tefsiri c: 2 s: 69)
Ucuncu Delil: Allah (c.c) Maide: 52 ayetinden sonra soyle buyuruyor: “Iman edenler derler ki: “Sizinle beraber olduklarina dair butun gucleriyle Allah’a yemin edenler bunlar midir?” Onlarin amelleri bosa cikmis ve husrana ugrayanlardan olmuslardir. Ey iman edenler! Sizden kim dininden irtidat ederse Allah, kendisinin onlari sevdigi, onlarin da kendisini sevdigi, mu’minlere karsi alcak gonullu, kafirlere karsi izzetli, Allah yolunda cihad eden ve kinayanin kinamasindan korkmayan bir kavim getirir. Iste bu, Allah’in fazlidir. Onu diledigine verir. Allah Vasi’dir, Alim’dir. Muhakkak ki sizin dostunuz Allah, O’nun rasulu ve namaz kilan, zekat veren, ruku eden mu’ minlerdir. Kim Allah’i, rasulunu ve iman edenleri dost edinirse... Muhakkak ki galib gelecek olan Allah’in hizbidir.” (Maide: 53-56)
Bu ayetlerin hepsi yahudi ve hristiyanlari dost edinme konusunda inmistir. Bu ayetler bir muslumanin kafirleri veli edindigi, muslumanlara karsi kafirlere yardim ettigi taktirde murted olacagini birkac yonden ortaya koymaktadir. Soyle ki:
a) Allah (c.c) ayette soyle buyuruyor: “Iman edenler derler ki: “Sizinle beraber olduklarina dair butun gucleriyle Allah’a yemin edenler bunlar midir?” Bu ayette soyle denilmistir: “Yahudi ve hristiyanlari dost edindikleri halde yemin ederek sizinle beraber olduklarini iddia edenler apacik yalancilardir. Cunku kafirleri dost edinmeleri onlarin bu konuda yalan soylediklerine apacik bir delildir.” Ibni Cerir (r.a) bu ayetin aciklamasi hakkinda soyle diyor: “Mu’minler kafirleri dost edinenlerin nifaklarina, yalanciliklarina ve mu’minlerle beraber olduklarina dair Allah (c.c)’a yemin etme curetinde bulunmalarina hayret ederek soyle derler: “Bunlar midir butun gucleriyle bizimle beraber olduklarina dair Allah (c.c)’a yemin edenler? Yeminlerinde yalanci olduklari apaciktir.” (Taberi Tefsiri c: 6 s: 281)
b) Allah (c.c) ayette kafirleri dost edinenler hakkinda soyle hukum verdi: “Onlarin amelleri bosa cikmis...” Butun amellerin bosa gitmesi ancak kufur islendiginde olur. Allah (c.c) baska ayetlerde bu konuyla ilgili olarak soyle buyuruyor: “Ayetlerimizi ve ahirete kavusmayi yalanlayan kimselerin amelleri bosa gitmistir. Hic islemis olduklarindan baskasiyla cezalandirilirlar mi?” (Araf: 147)
“Musrik kimseler, kendi nefislerindeki kufre sahitlik ettikleri halde Allah’in mescidlerini imar etmeleri (soz konusu) olmaz. Iste bunlarin (butun) amelleri bosa gitmistir. Ve onlar ateste sonsuza dek kalacaklardir.” (Tevbe: 17)
“Kim imani inkar ederse, onun ameli bosa gitmis ve ahirette husrana ugramis olur.” (Maide: 5)
“Dogrusu, sana ve senden oncekilere (soyle) vahyolundu: “Eger sirk kosacak olursan, suphesiz amellerin bosa cikacak ve elbette sen, husrana ugrayanlardan olacaksin. ” (Zumer: 64-65)
Bu ayetler ve bunlar gibi bircok ayetler gosteriyor ki ancak kufur islendiginde butun ameller bosa cikar.
Ibni Teymiyye soyle diyor: “Butun ameller ancak kufur islendiginde bosa cikar. Cunku iman uzere olen mutlaka cennete girecektir. Eger cehenneme girmisse mutlaka oradan cikip sonunda cennete girecektir. Eger butun amelleri bosa cikmissa hicbir zaman cennete girmez. Butun amellerin bosa cikmasi ancak bu amellerin hepsini yok eden birsey islendiginde olur. O da sadece kufurdur. Bu kaidenin ehli sunnetin temel itikadindan oldugu bilinmektedir.” (Es-Sarimul Meslul c: 2 s: 214)
c) Allah (c.c) ayette soyle buyurmustur: “...ve husrana ugrayanlardan olmuslardir.” Allah (c.c)’in asagidaki ayette buyurdugu gibi kisinin butun amellerinin bosa giderek husrana ugramasi hem dunyada hem ahirette olur: “Sizden her kim dininden doner ve kafir olarak olurse yaptigi ameller dunyada da ahirette de bosa cikar. Iste onlar ates ehlidirler. Orada sonsuza kadar kalacaklardir.” (Bakara: 217)
d) Allah (c.c) ayette soyle buyuruyor: “Ey iman edenler! Sizden kim dininden irtidat ederse...” Bundan onceki ve sonraki ayette gecen dinden donmekten kasit; kafirleri dost edinmek sebebiyle irtidat etmektir.
Ibni Teymiyye soyle diyor: “Eger bir taife Islam’dan donerse Allah (c.c) muhakkak bu taifenin yerine, kendilerini sevdigi, kendi yolunda cihad eden bir taife getirir. Iste bu taife, kiyamete kadar muzaffer olacak taifedir. Allah (c.c) bu gercegi kafirleri dost edinmeyi yasak eden ayetlerin siyaki (ayetlerin devami)nda belirtmistir. Allah (c.c) soyle buyuruyor: “Ey iman edenler! Yahudi ve hristiyanlari dostlar edinmeyin! Onlar birbirlerinin dostudurlar. Sizden kim onlari dost edinirse, suphesiz o da onlardandir. Muhakkak ki Allah, zalim bir kavme hidayet etmez. Kalplerinde hastalik olanlarin: “Bize bir kotuluk isabet etmesinden korkuyoruz” diyerek onlara kostuklarini gorursun. Umulur ki Allah, katindan bir fetih veya bir emir getirir de onlar nefislerinde gizledikleri seyden dolayi pisman olurlar. Iman edenler derler ki: “Sizinle beraber olduklarina dair butun gucleriyle Allah’a yemin edenler bunlar midir?” Onlarin amelleri bosa cikmis ve husrana ugrayanlardan olmuslardir. Ey iman edenler! Sizden kim dininden irtidat ederse Allah, kendisinin onlari sevdigi, onlarin da kendisini sevdigi, mu’minlere karsi alcak gonullu, kafirlere karsi izzetli, Allah yolunda cihad eden ve kinayanin kinamasindan korkmayan bir kavim getirir. Iste bu, Allah’in fazlidir. Onu diledigine verir. Allah Vasi’dir, Alim’ dir.” (Maide 51-54)
Bu ayette yahudi ve hristiyanlari dost edinmeleri kendilerine yasaklanan kimseler ayni zamanda irtidat ayetinin de muhatabidirlar. Bilindigi gibi bu hitap her zaman ve mekanda butun Islam ummetinedir. Allah (c.c) ayette kafirleri dost edinmeyi yasaklamis, kendilerine hitap ettigi kisilerden kafirleri (yahudi ve hristiyanlari) dost edinen kimselerin onlardan oldugunu bildirmis, daha sonra da kendilerine hitab edilen bu kimselerden yahudi ve hristiyanlari dost edinmeleri sebebiyle Islam dininden irtidat edenlerin Islam’a hicbir sekilde zarar veremeyeceklerini haber vermistir. Cunku Allah (c.c) onlarin yerine Allah (c.c)’in kendilerini sevdigi, kendilerinin de sadece Allah (c.c)’i sevdigi, sadece mu’minleri dost edinen, kafirlere hicbir zaman dostluk gostermeyen, Allah (c.c) yolunda cihad eden ve hicbir kinayicinin kinamasina aldiris etmeyen bir kavim getirecektir. Tipki Allah (c.c)’in bir baska ayette soyle buyurdugu gibi: “Iste onlar, kendilerine kitab, hikmet ve nebilik verdigimiz kimselerdir. Eger onlar, bunlari inkar ederlerse suphesiz biz, yerlerine bunlari inkar etmeyecek bir toplulugu vekil kilariz.” (En’am: 89)
Islam’a hic girmeyen ve Islam’a girdikten sonra irtidat eden iste boyle kimseler asla Islam’a zarar veremeyeceklerdir. Cunku Allah (c.c) rasulun getirdigine iman eden ve dinini destekleyen bir kavmi kiyamete kadar varedecektir.” (El-Feteva c: 18 s: 300)
e) Ayette kendilerine dostluk gosterilmesi gerekenler; Allah (c.c), rasulu ve namaz kilip diger ibadetleri yerine getirenlerle sinirlandirilmistir.
Allah (c.c) bu konuda soyle buyuruyor: “Muhakkak ki sizin dostunuz Allah, O’nun rasulu ve namaz kilan, zekat veren, ruku eden mu’minlerdir.” (Maide: 55)
f) Allah (c.c) soyle buyuruyor: “Kim Allah’i, rasulunu ve iman edenleri dost edinirse... Muhakkak ki galib gelecek olan Allah’in hizbidir.” (Maide 56)
Bu ayetten, kafirleri dost edinen kimsenin seytanin hizbinden oldugu anlasiliyor. Zira; Allah’ (c.c)’in hizbi ve seytanin hizbi olmak uzere iki hizib vardir. Allah (c.c) bununla ilgili olarak bir baska ayette soyle buyuruyor: “Iste onlar, seytanin hizbidir. Iyi bilinmeli ki, seytanin hizbi elbette husrana ugrayanlardir.” (Mucadele: 19)
Dorduncu Delil: Allah (c.c) soyle buyuruyor: “Ey iman edenler! Sizden once kendilerine kitap verilenlerden dininizi alay ve oyun edinenler ile kafirleri dostlar edinmeyin! Eger mu’min iseniz Allah’tan sakinin!” (Maide: 57)
Bu ayet de daha once gecen ayetler gibidir ve kafirleri dost edinen, muslumanlara karsi onlara yardimci olan bir muslumanin irtidat ederek Islam’dan ciktigini apacik gostermektedir.
Seyh Abdullatif b. Abdurrahman al’Es-Seyh bu ayet hakkinda soyle dedi: “Allah (c.c)’in: “Eger mu’min iseniz Allah’tan sakinin!” sozunu dikkatle dusun! Zira ayetteki “eger” lafzi sart edatidir ve: “Kim onlari (kafirleri) veli edinirse mu’min degildir” manasina gelmektedir.” (Ed- Dureru’s-Seniyye c:8 s: 288)
Besinci Delil: Allah (c.c) soyle buyuruyor: “Mu’minler mu’minleri birakip da kafirleri veliler edinmesinler. Kim boyle yaparsa Allah’la arasinda bir baglantisi kalmamistir. Ancak onlara (karsi) takiyye uygulamaniz mustesnadir. Allah kendisine karsi (gelmekten) sizi sakindiriyor. Donus Allah’adir.” (Ali Imran: 28)
Bu ayet kafirleri dost edinenin kafir oldugunu apacik bir sekilde gosteriyor. Cunku Allah (c.c) ayette soyle buyurmaktadir: Kim boyle yaparsa Allah’la arasinda bir baglantisi kalmamistir.
Ibni Cerir et-Taberi bu ayet hakkinda soyle dedi: “Ayetin manasi soyledir: “Ey mu’minler! Dinleri konusunda kafirlere yardimci ve dost olmayin, onlari muslumanlara karsi desteklemeyin ve muslumanlarin gizli hallerini onlara haber vermeyin. Sizden kim bunu yaparsa Allah (c.c)’tan hicbir sey beklemesin. Zira o, Allah (c.c)’tan, Allah (c.c) da ondan beri olmustur. Cunku o, islam dininden cikmis, murted olup kufre girmistir. “Ancak onlara (karsi) takiyye uygulamaniz mustesnadir.” Yani; kafirlerin hukmu altinda bulundugunuzda onlardan size bir zarar gelmesinden korkarsaniz, kalbinizin onlara karsi dusmanlikla dolu olmasi sartiyla dilinizle zahiren onlara dostluk gosterisi yapabilirsiniz. Fakat boyle bir durumda onlarin kufurlerine destekci olunmamali ve hicbir fiille muslumanlara karsi onlara yardim edilmemelidir.” (Taberi Tefsiri c:3 s: 228)
Altinci Delil: Allah (c.c) soyle buyuruyor: “Munafiklara, gercekte kendileri icin aci verici bir azab oldugunu mujdele! Mu’minlerden baska kafirleri dostlar edinen o kimseler onlarin yaninda izzet (guc ve seref) mi ariyorlar? Suphesiz ki butun izzet sadece Allah’indir. ” (Nisa: 138-139)
Allah (c.c) bu ayette mu’minleri birakip kafirleri dost edinmenin munafiklarin sifati oldugunu haber veriyor. Bu ayet ikinci delilde acikladigimiz Maide: 52 ayeti gibidir.
Ibni Cerir et-Taberi bu ayet hakkinda soyle diyor: “Allah (c.c) bu ayette nebisine soyle buyuruyor: “(Ey Muhammed!) Munafiklari kendilerine dokunacak bir azabla mujdele! Oyle ki onlar mu’minleri biraktilar ve ayetlerimi inkar eden, dinimi reddeden kafirleri dost edindiler, onlara yardim ettiler... “Onlarin yaninda izzet (guc ve seref) mi ariyorlar? Suphesiz ki butun izzet sadece Allah’indir.” Yani; mu’minleri birakip izzet, seref ve guc elde etmek icin kafirleri dost edinenler, kafirlerin gucsuz ve zillet icinde olduklarini bilsinler. Eger izzet, guc ve zafer istiyorlarsa kafirleri birakip mu’minleri dost edinsinler. Boylece Allah (c.c) kendilerini aziz kilsin ve korusun. Cunku izzet, kuvvet, zafer Allah (c.c)’tandir. Elbette O, diledigine izzet verir, diledigini de zillet icinde birakir.” (Taberi Tefsiri c: 3 s: 329)
Yedinci Delil: Allah (c.c) soyle buyuruyor: “Munafiklik eden o kimseleri gormedin mi? Onlar, kitab ehlinden inkar eden kardeslerine derler ki: “Sayet siz (yurtlarinizdan) cikarilirsaniz mutlaka biz de sizinle birlikte cikariz ve size karsi hic kimseye asla itaat etmeyiz. Sayet sizinle savasilirsa mutlaka biz size yardim ederiz. Suphesiz ki Allah, onlarin yalancilar olduklarina sahitlik ediyor.” (Hasr: 11)
“Munafiklara, gercekte kendileri icin aci verici bir azab oldugunu mujdele!” (Nisa: 138) ayeti ile: “Kalplerinde hastalik olanlarin: “Bize bir kotuluk isabet etmesinden korkuyoruz” diyerek onlara kostuklarini gorursun.” (Maide: 52) ayeti hakkinda daha once soylediklerimizi burada da soylemek mumkundur.
Seyh Suleyman b. Abdillah bu ayeti aciklarken soyle dedi: “Musriklerin muslumanlar tarafindan kovulmalari halinde onlarla beraber olmak ve onlara yardim etmek icin onlara gizlice soz vermekle - ki bu yalandan olsa bile- kafir ve munafik olunuyorsa dogru soyleyerek apacik bir sekilde bunu yapanin durumu acaba nasil olur?!” (Ed-Dureru’s-Seniyye c: 8 s: 138)
Sekizinci Delil: Allah (c.c) soyle buyuruyor: “Israil ogullarindan inkar edenlere Davud ve Meryem oglu Isa diliyle lanet edilmistir. Iste bu, isyan etmeleri ve haddi asmalarindandi. Yaptiklari kotuluklerden birbirlerini sakindirmazlardi. Yaptiklari ne kotu idi. Onlardan cogunun kufredenleri dost edindiklerini gorursun. Nefislerinin kendilerine sundugu sey ne kotudur! Allah onlara gazab etmistir. Onlar azabta temellidirler. Eger Allah’a, nebiye ve ona indirilene iman etmis olsalardi, onlari dostlar edinmezlerdi. Fakat onlardan cogu fasiklardir.” (Maide 78-81)
Bu ayetler kafirleri dost edinen kisinin kafir olduguna birkac yonden delalet eder:
a) Allah (c.c) ayette, Israil ogullarindan kafirleri dost edinen kimseleri, Davud (a.s) ve Isa (a.s)’nin diliyle lanet edilen kafirler olarak vasfetmistir.
b) Ayette onlar hakkinda: “Onlar azabta temellidirler” buyrulmaktadir. Ayette zikredilen azap, kafirlerin ugrayacagi azapdir.
Seyh Suleyman b. Abdillah bu ayeti aciklarken soyle dedi: “Allah (c.c) ayette; ikrah durumu haric korkuldugundan dolayi olsa bile kafirleri dost edinmenin Allah (c.c)’in gazabini ve cehennemde ebedi kalmayi gerektirecegini bildirmistir.” (Ed-Dureru’s-Seniyye c: 8 s: 128)
c) Allah (c.c) ayette: “Eger Allah’a, nebiye ve ona indirilene iman etmis olsalardi, onlari dostlar edinmezlerdi. Fakat onlardan cogu fasiklardir.” Buyurmaktadir.
Ibni Teymiyye bu ayet hakkinda soyle dedi: Allah (c.c) bu ayette sart cumlesi kullanmistir. Kosulan sart gerceklesecek olursa mesrut (kendisi icin sart kosulan) da gerceklesir. Eger sart gerceklesmeyecek olursa mesrut da gerceklesmez. O zaman ayetin manasi soyle olur: “Mu’min olsaydilar kafirleri dost edinmezlerdi.” Yani “kafirleri dost edindikleri icin mu’min degildirler.” Cunku iman ile kafirleri dost edinmek ayni kalpte bulunmaz. Bunlar birbirine zit iki seydir.” (Fetvalar c: 7 s: 17)
Seyh Suleyman b. Abdullah bu ayet hakkinda soyle dedi: “Allah (c.c) ayette kafirleri dost edinmenin Allah (c.c)’a, nebisine ve nebisine inen seye imana zit oldugunu bildirmistir. Sonra kafirleri dost edinmelerinin sebebinin onlarin cogunun fasik olmasi oldugunu haber vermistir. Ve bu konuda onlardan korkan ile korkmayan arasinda bir fark gozetmemistir. Iste bu, murtedlerin cogunun murted olmadan onceki halleridir. Onlarin cogu fasiktir. Fasik oluslari onlari kafirleri dost edinmeye ve irtidada sevketmistir. Bundan Allah’a siginiriz.” (Ed-Dureru’s-Seniyye c: 8 s: 129)
Dokuzuncu Delil: Allah (c.c) soyle buyuruyor: “Kafirler birbirlerinin dostlaridirlar. Eger siz, onu yapmazsaniz yeryuzunde bir fitne ve buyuk bir fesad olur.” (Enfal: 73)
Bu ayet kafirleri dost edinmenin kufrunu iki yonden gosterir.
a) Allah (c.c) ayette: ““Kafirler birbirlerinin dostlaridirlar.” buyurmaktadir. Yani; kim kafirleri dost edinirse onlardan olur ve onlarin toplumuna girmis sayilir. Allah (c.c)’in yahudi ve hristiyanlar hakkinda: “Onlar birbirlerinin dostudurlar” (Maide: 51) ayetinde buyurdugu gibi. (1)
b) Allah (c.c) ayette: “Eger siz, onu yapmazsaniz yeryuzunde bir fitne ve buyuk bir fesad olur.” buyuruyor. Fitne; Kur’an’da degisik manalara gelmektedir. O manalardan biri de sirk ve kufurdur.
Allah (c.c)’in asagidaki ayetlerinde gectigi gibi: “Fitne (sirk) kalmayip din yalniz Allah’in oluncaya kadar onlarla savasin!..” (Bakara: 193) “Fitne (kufur ve sirk) oldurmekten daha buyuk (gunah)tir.” (Bakara: 217) “...Onun emrine muhalefet eden kimseler kendilerine bir fitne (kufur) isabet etmesinden veya acikli bir azab isabet etmesinden sakinsinlar!” (Nur: 63)
Bunlarin benzeri ayetler coktur. Bu ayetlerde gecen “fitne” , kufur ve sirk manasindadir.
Ibni Kesir: “Eger siz, onu yapmazsaniz yeryuzunde bir fitne ve buyuk bir fesad olur.” ayetinin manasi hakkinda soyle dedi: “Bu ayetin manasi soyledir: “Sayet musriklerden uzak durmaz ve mu’minleri dost edinmezseniz insanlar arasinda fitne meydana gelecektir. Yani; kafirlerle mu’ minler birbirine karisacak, boylece kafir ve mu’minin kim oldugu bilinmez hale gelecektir. Insanlar bu meseleyi anlamazlar ve aralarinda buyuk bir fesat meydana gelir.” (Ibni Kesir Tefsiri c: 2 s: 331)
Seyh Abdullatif b. Abdurrahman b. Hasen soyle dedi: “Kafirleri dost edinmenin Kur’an’da cok siddetli bir sekilde yasaklanmis olmasi; Allah (c.c)’in dusmanlariyla iliskinin kesilmemesi, onlara savas acilip onlarla cihad edilmemesi, onlardan beri olunmamasi ve onlara bugzederek ve de onlari kotuleyerek Allah (c.c)’a yaklasilmaya calisilmamasi halinde asillarin asli olan tevhidin dogru ve gecerli olmayacagini gosterir. Allah (c.c) mu’minler arasinda dostluk olmasi gerektigini, kafirlerin de birbirlerinin dostu oldugunu haber verdikten sonra soyle buyurdu: “Eger siz, onu yapmazsaniz yeryuzunde bir fitne ve buyuk bir fesad olur.” (Enfal: 73) Ayetteki “fitne” sirkten baska birsey degildir. “Buyuk fesat” ise tevhidin ve Islam’in bozulmasi ve Kur’ an’in verdigi kesin hukumlerin ve koydugu nizamin kesilmesi, yok olmasidir.” (Ed-Dureru’s-Seniyye c: 8 s: 324-326)
Onuncu Delil: Allah (c.c) soyle buyuruyor: “Ey iman edenler! Eger kafirlere itaat ederseniz sizi okcelerinizin uzerine gerisin geri cevirirler ve husrana ugrayanlara donersiniz. Oysa sizin mevlaniz Allah’tir ve O, yardim edenlerin en hayirlisidir.” (Ali Imran: 149-150)
Seyh Suleyman b. Abdullah bu ayet hakkinda soyle dedi: “Allah (c.c) bu ayette; mu’minlerin kafirlere itaat etmeleri halinde mutlaka kendilerini Islam’dan dondureceklerini haber veriyor. Cunku kafirler, mu’minlerden kufurden daha asagi bir baska durumdan razi olmazlar. Allah (c.c) ayette, eger kafirlere itaat ederlerse mu’ minlerin hem dunyada hem de ahirette kaybedenlerden olacaklarini haber vermis ve onlardan korkmayi, onlarla beraber hareket etmek icin ve onlara itaat etmek icin gecerli bir ruhsat kilmamistir. Pratige bakildiginda kafirler mu’minlerden ancak kendilerinin hak uzerinde olduklarina sehadet etmeleri, muslumanlara karsi dusmanlik ve bugz gostermeleri ve onlara yardim etmeyi kesmeleri sartiyla razi olurlar. Allah (c.c) bundan sonra soyle buyuruyor: “Oysa sizin mevlaniz Allah’tir ve O, yardim edenlerin en hayirlisidir.” Allah (c.c) mu’minlerin yardimcisi oldugunu haber vermistir. Suphesiz ki Allah (c.c) yardimci olanlarin en hayirlisidir. O halde Allah (c.c)’a dost olmak, O’na itaat etmek mu’minlere yeter. Bu nedenle mu’minlerin kafirlere itaat etmeye ihtiyaclari yoktur.” (Ed-Dureru’s- Seniyye c: 8 s: 124)
Onbirinci Delil: Allah (c.c) soyle buyuruyor: “Muhakkak ki, kendilerine hidayet belli olduktan sonra gerisin geri eski (kufur) hallerine donen kimseleri seytan (boyle yapmaya) tesvik etmis ve onlari uzun emellere suruklemistir. Iste bu, elbette onlarin Allah’in indirdigini begenmeyenlere: “(Ileride) bazi islerde size itaat edecegiz” demelerindendir. Oysa Allah, onlarin (iclerinde) gizlediklerini biliyor.” (Muhammed: 25- 26)
Allah (c.c) bu ayette onlarin irtidat etmelerinin sebebinin (Allah’in indirdigini sevmeyen) kafirlere: “(Ileride) bazi islerde size itaat edecegiz” demeleri oldugunu bildiriyor. Irtidat edenler kafirlere bazi konularda itaat edeceklerine soz verdiler. Fakat her konuda itaat edeceklerine soz vermediler. Buna ragmen bundan dolayi murted oldular.
Seyh Suleyman b. Abdillah al’Es-Seyh bu ayet hakkinda soyle dedi: “Allah (c.c)’in indirdigini sevmeyen musriklere bazi konularda itaat edeceklerine soz veren, sozunu yerine getirmese bile kafir olur. Allah (c.c)’in indirdigini sevmeyen musriklerin istedikleri gibi hareket eden kisinin durumu acaba nasil olur?” (Ed-Durer’us-Seniyye c: 8 s: 136)
Onikinci Delil: Allah ( cc) soyle buyuruyor: “Iman eden kimseler Allah yolunda savasirlar. Kafirler ise tagut yolunda savasirlar. Oyleyse seytanin dostlariyla savasin. Muhakkak ki seytanin tuzagi zayiftir.” (Nisa: 76)
Bu ayet, kafir kimselerin tagutun yolunda savastiklarini ve boylece seytanin dostu olduklarini apacik bir sekilde gosteriyor. Buna gore her kim onlarla birlikte savasirsa aynen onlarin vasfina sahip olur. Yani tagutun yolunda savasmis ve seytanin dostu olmus olur. Savasmak; elle, dille, malla ve baska seylerle olabilir.
Rasulullah (s.a.s)’in soyle dedigi rivayet olunmustur: “Musriklere karsi mallarinizla, nefislerinizle ve dillerinizle cihad edin.” (Ahmed, Ebu Davud, Nesei, Ibni Hibban, Hakim, Suyuti bu hadis icin sahih dedi.)
Yine bir baska hadiste Rasulullah (s.a.s) soyle demistir: “Allah (c.c) bir okla uc kisiyi cennete sokar. Hayir isteyerek onu yapani, onu atani ve atan kimseye vereni.” (Ahmed, Nesei, Tirmizi rivayet etti ve hasen dedi.)
Bu ayet apacik gosteriyor ki hangi konuda olursa olsun muslumanlara karsi kafirlere yardim eden kisi seytanin dostlarindandir.
Onucuncu Delil: Allah (c.c) soyle buyuruyor: “Onlara, kendisine ayetlerimizi verdigimiz, onlardan siyrilan, boylece seytanin kendisini pesine taktigi, sonunda azginlardan olan kimsenin haberini oku!” (Araf: 175)
Ibni Abbas (r.a) dedi ki: “Musa (a.s) ve onunla beraber olan muslumanlar Cebbarin kavminin bulundugu yere gelince Cebbarinlerden olan Bel’am’in amcaogullari ve kavmi Belam’a gelerek soyle dediler: “Musa cok kuvvetli bir adamdir ve beraberinde cok sayida askerle gelmistir. Eger bizi yenerse hepimizi yok eder. Allah (c.c)’a dua et ki Musa ve onunla beraber olanlari geri cevirsin. Bel’am onlara soyle dedi: “Eger ben Musa ve beraberindekileri geri cevirmesi icin Allah (c.c)’a dua edersem hem dunyam hem ahiretim yok olur.” Onlar isteklerinde israr ettiler. Nihayet Bel’am, Musa ve beraberindekileri geriye dondurmesi icin Allah (c.c)’a dua etti. Bunun uzerine Allah (c.c) ona verdigi ikrami siyirip aldi ve onun hakkinda soyle buyurdu: “Onlara, kendisine ayetlerimizi verdigimiz, onlardan siyrilan, boylece seytanin kendisini pesine taktigi, sonunda azginlardan olan kimsenin haberini oku!” (Araf: 175)” (Taberi tefsiri: c:9 s: 123)
Iste bu adam (Bel’am), kavmine ve ulkesinin ahalisine yardim ederek Musa (a.s) ve onunla beraber olanlara beddua ettigi icin Islam dininden cikti.Musa’ya karsi onlara bilfiil yardim etmedi. Sadece Musa (a.s) ve onunla beraber olanlari onlardan geri cevirmesi icin Allah (c.c)’a dua etti. Iste sadece boyle yapmakla Allah (c.c)’in ayetlerinden siyrildi ve kafir oldu.
Muslumanlara karsi kafirlere bilfiil yardim eden kisinin durumu nasil olur acaba?
Ondorduncu Delil: Allah (c.c) soyle buyuruyor: “Melekler, nefislerine zulmeden kimselerin canlarini aldiklarinda (onlara) derler ki: “Ne iste idiniz?” Onlar da derler ki: “Biz, yeryuzunde zayif birakilmis kimselerdik.” (Melekler) derler ki: “Allah’in yeryuzu genis degil miydi, oraya hicret etseydiniz ya? Iste onlarin varacaklari yer cehennemdir. O ne kotu donus yeridir!” (Nisa: 97)
Muhammed b. Abdurrahman Ebu’l Esved soyle dedi: “Medine ahalisine saldirmak icin adam toplaniyordu. Ben de bu topluluga kaydoldum. Sonra Ibni Abbas (r.a)’in azadli kolesi Ikrime’yle karsilastim. Bu meseleyi ona haber verdim. Ikrime bu isten vazgecmem icin siddetle bana tembihte bulundu ve bana soyle dedi: “Ibni Abbas (r.a) bana soyle haber verdi: “Rasulullah (s.a.s) zamaninda muslumanlardan bazilari Rasulullah (s.a.s)’a savas acan musriklerle beraber bulunmaktaydilar. Boylece musriklerin sayisini cogaltiyorlardi. Musriklere muslumanlar tarafindan atilan bir ok bazen onlara isabet ediyor ve bu ok onlari olduruyordu veya muslumanlar onlarin boyunlarina vurup onlari olduruyorlardi. Bunun uzerine Allah (c.c) Nisa 97 ayetini indirdi.” (Buhari)
Alimler, haklarinda Nisa: 97 ayeti inen, muslumanlara karsi kafirlerin safinda savasa cikan, boylece kafirlerin toplulugunu arttiran ve bu savasta olen muslumanlarin gunahkar olarak mi yoksa murted olarak mi oldukleri konusunda ihtilaf ettiler. Butun alimler yaptiklari amelin kufur oldugunda ve savasta zahiren kafirler gibi muamele edilmeleri gerektiginde ittifak etmislerdir. Fakat bazi alimler, onlari ikrah altinda gorerek ahirette mazeretli olabileceklerini soylemislerdir. Zira kufurde ikrah ozurdur. Alimlerin cogu ise onlari mazeretli gormemis ve soyle demislerdir: “Bu kimseler her ne kadar ikrah altinda savasa cikmislarsa da hicret etmeye gucleri olmasina ragmen kendi istekleriyle hicret etmediler ve bu ikraha hicret etmedikleri icin dustuler. Bu nedenle ikrah altina girmelerinin sebebi kendileri olup, mazeretli degildirler. Bu gorus daha dogrudur.
Ikrah altinda olmadiklari halde muslumanlara karsi kafirlere yardim eden, onlarin toplumunu artiran kimselere gelince... Bu kimselerin kafir ve murted olduklarinda kesinlikle suphe yoktur. Boyle bir amelden Allah’a siginiriz.
Onbesinci Delil: Allah (c.c) soyle buyuruyor: “Allah iman edenlerin velisidir. Onlari karanliklardan nura ulastirir. Kafirlerin velileri (ise) taguttur. Onlari nurdan karanliklara ulastirir(lar). Iste onlar ates ehlidirler, orada ebedi kalacaklardir.” (Bakara: 257)
Allah (c.c) ayette: “Kafirlerin velileri (ise) taguttur.” buyuruyor. Buna gore kafirlerin yardimcisi ancak tagutlardir. Oyleyse kim onlara yardimci olursa onlar da tagutlar gibi olmustur.
Onaltinci Delil: Allah (c.c) Islam’a girebilmek icin; Allah (c.c)’a iman ve tagutu red sartlarini ayni anda yerine getirmeyi gerekli kilmistir. Allah (c.c) soyle buyurdu: “Kim tagutu inkar edip Allah’a iman ederse kopmak bilmeyen sapasaglam bir kulpa tutunmustur. Muhakkak ki Allah Semi’dir, Alim’dir.” (Bakara: 256)
“Andolsun ki her ummete: “Allah’a ibadet edin ve taguttan kacinin” diye (soylemeleri icin) bir rasul gonderdik...” (Nahl: 36)
“Taguta kulluk etmekten kacinarak Allah’a (gonulden) yonelenlere mujde vardir. (O halde o) kullari(mi) mujdele!” (Zumer: 17)
“Sana indirilene ve senden oncekilere indirilenlere muhakkak inandiklarini iddia eden o kimseleri gormuyor musun? Reddetmeleri emrolunmusken taguta muhakeme olmayi isterler. Oysa seytan onlari derin bir sapikliga saptirmak ister.” (Nisa: 60)
Allah (c.c) daha once de gectigi uzere kafirlerin tagut yolunda savastiklarini soyle haber veriyor: “Iman eden kimseler Allah yolunda savasirlar. Kafirler ise tagut yolunda savasirlar. Oyleyse seytanin dostlariyla savasin. Muhakkak ki seytanin tuzagi zayiftir.” (Nisa: 76) Buna gore her kim kafirlere yardimci olursa tagutu reddetmemis sayilir. Cunku yukaridaki ayette gectigi uzere kafirler, tagut yolunda savasirlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder